Życie

O. Jan Mikrut urodził się 17 czerwca 1942 r. w Borku Nowym k. Rzeszowa. W 1962 r. po wstąpieniu do Wyższego Seminarium Duchownego Redemptorystów w Tuchowie odbył formację teologiczną przygotowującą do pełnienia posługi kapłańskiej. Spędził także rok nowicjatu w Łomnicy-Zdroju. Śluby wieczyste złożył 7 kwietnia 1969 r., święcenia kapłańskie otrzymał 10 sierpnia 1969 r.

Misja

O. Jan był katechetą, duszpasterzem młodzieży oraz duszpasterzem akademickim, zaangażowanym w Ruch Światło–Życie i Odnowę w Duchu Świętym. Pracował w Elblągu, Krakowie, Gliwicach, Toruniu, Tuchowie. Stał u początków rozgłośni Radia Maryja i przez wiele lat pracował w tymże radiu. Od 1978 r. był opiekunem, a od 2008 r. dyrektorem Ośrodka Rekolekcyjnego Redemptorystów „Matki Bożej z gór” w miejscowości Brzegi–Rynias k. Zakopanego. O. Jan był znanym misjonarzem i rekolekcjonistą, zaangażowanym w Dzieło Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa, Króla Królów i Pana Panów.

Dzieło Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa

Intronizacja Najświętszego Serca Pana Jezusa ma swoje korzenie w objawieniach św. Małgorzaty Marii Alacoque (1647-1690). W Polsce ideę tę rozwijała Czcigodna Służebnica Boża Rozalia Celakówna (1901-1944), która przekazała przesłanie Serca Jezusa do narodu polskiego o potrzebie aktu intronizacji jako warunku ocalenia kraju i moralnego odrodzenia.

O. Jan Mikrut zainspirowany tymi objawieniami stał się gorliwym propagatorem Dzieła Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. Jego zaangażowanie wynikało z głębokiej wiary w moc przemiany duchowej jaką niesie za sobą uznanie Jezusa Chrystusa za Króla i Pana oraz przyczynia się do odnowy moralnej narodu oraz umocnienia wiary katolickiej w Polsce. Doświadczenia mistyczne i duchowe przeżycia Rozalii stały się inspiracją do powstawania Wspólnot Dzieła Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa Króla królów i Pana panów.

Współpraca z Krajową Założycielka Wspólnot Eleonorą Ewą Nosiadek

O. Jan od 1998 r. współpracował z Eleonorą Ewą Nosiadek – Krajową Założycielką Wspólnot Dzieła Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. W latach 1998-2013 sprawował opiekę duszpasterską nad Wspólnotami w Polsce. Zaangażowany w formację uczył, jak sprawy Boże stawiać na pierwszym miejscu, a Wspólnotę budować na kolanach przed Najświętszym Sakramentem. Często podkreślał: „Wspólnoty się nie organizuje, wspólnotę się buduje. Do wspólnoty dokłada się własny trud, modlitwę, cierpienie i pracę”. Jako kapłan Serca Jezusowego zaszczepiał w wiernych kult Serca Pana Jezusa i wskazywał właściwy kierunek Intronizacji. Głosił, że intronizacja jest radykalnym wyborem Jezusa w tajemnicy Jego Przenajświętszego Serca, jest odpowiedzią serca za Serce, miłości za Miłość, jest Dziełem Bożym, do którego sam Jezus zaprasza wybranych przez siebie ludzi.

Katechezy, kazania i rekolekcje intronizacyjne

O. Jan Mikrut od kwietnia 2008 r. do sierpnia 2010 r. w pierwsze piątki miesiąca w Radiu Maryja głosił katechezy z cyklu „Serce Króla Królów i Pana Panów”. Przybliżał radiosłuchaczom Dzieło Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa i przesłanie Serca Jezusa do Narodu Polskiego przez Rozalię Celakównę. Redemptorysta poświęcał wiele czasu na głoszenie kazań, rekolekcji i dni skupienia. Zachęcał wiernych do uznania Jezusa Chrystusa w ich własnych sercach i rodzinach. Przeprowadzał rekolekcje intronizacyjne w Polsce, podkreślając, że podjęcie aktu królowania Jezusa Chrystusa w wymiarze rodzinnym i społecznym ma zawsze wymiar osobowy. O. Jan posiadał dar głoszenia Słowa Bożego, które zapadało głęboko w serca. Swoją fascynacją Bogiem zapalał innych, pobudzając do apostolskiego działania.

Modlitwy i apostolat

O. Jan Mikrut regularnie prowadził modlitwy i nabożeństwa poświęcone Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Zachęcał wiernych do odprawiania pierwszych piątków miesiąca, praktyki wynagradzającej Najświętszemu Sercu za grzechy świata oraz do uczestnictwa w adoracjach Najświętszego Sakramentu. Przypominał o częstej Komunii Świętej i odnawianiu Aktu Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. Podkreślał, że pierwszym warunkiem jest uwolnienie się od własnego „ja”. Często powtarzał: „Najpierw akt wiary, Boskie „Ty”, spostrzegane przez Miłość w tajemnicy Wcielenia, Odkupienia i Eucharystii”. Był zaangażowany w organizację licznych spotkań, konferencji i sympozjów. Przygotowywał współbraci do pracy w tym Dziele. Współpracował także z kapłanami, zakonnikami oraz świeckimi liderami ruchów religijnych, by działać na rzecz szerzenia kultu Bożego Serca.

Publikacje książkowe i pisma

O. Jan opublikował kilkadziesiąt artykułów w miesięczniku „Rodzina Radia Maryja” i „Homo Dei”. Był autorem podręczników na temat formacji ciągłej, Odnowy w Duchu Świętym oraz Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. W swoich publikacjach szczegółowo wyjaśniał znaczenie i cel intronizacji, odwołując się do objawień Rozalii Celakówny oraz nauczania Kościoła. Cenne wskazówki jakie zostawił na piśmie, cieszą się żywym zainteresowaniem wśród członków Wspólnot Dzieła i stanowią dużą pomoc w procesie formacji. Oto wybrane z nich:

• W nurcie formacji ciągłej. Wyd. Sióstr Loretanek, Warszawa 2000.
• Polska nie zginie, jeśli… – materiały z sympozjum z okazji setnej rocznicy urodzin Rozalii Celakówny. Toruń, 7-9 września 2001. Wyd. Sióstr Loretanek 2002.
• Serce Króla królów i Pana panujących – materiały z sympozjum poświęconego Słudze Bożej Rozalii Celakównie w 60. rocznicę jej narodzin dla nieba. Toruń, 17-18 września 2004. Tuchów 2005.
• Przewodnik po miejscach, gdzie przebywa Jezus. Wyd. Homo Dei, Kraków 2005.
• Seminarium Odnowy Życia w Chrystusie. Zeszyt dla uczestników.  Wyd. Homo Dei, Kraków 2007.
• ABC dla tych, co na ambonie i pod amboną – Intronizacja Najświętszego Serca Pana Jezusa. Wybór Jezusa w tajemnicy Serca. Wyd. Homo Dei, Kraków 2012.
• Katechezy z cyklu „Serce Króla Królów”głoszone w Radiu Maryja przez o. Jana Mikruta CSsR. Mała Poligrafia Redemptorystów, Tuchów 2013.

Dziedzictwo i świadectwo życia

O. Jan Mikrut pozostawił po sobie trwałe dziedzictwo – wiele nawróconych serc i rodzin. Jego praca kontynuowana jest przez kolejne pokolenia duchownych i świeckich, którzy szerzą Dzieło Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa i działają na rzecz moralnego odrodzenia narodu polskiego.

Jego głębokie życie duchowe było przepojone modlitwą i ascezą. Wierzył, że tylko przez osobistą świętość i ofiarę można skutecznie działać na rzecz Intronizacji. Jego postawa była inspiracją dla wielu wiernych, którzy widzieli w nim przykład autentycznego życia chrześcijańskiego. Ból i cierpienie, jakie przyniosła choroba, poświęcił Dziełu Intronizacji. Uczył, jak wypełniać wolę Bożą w trudzie życia i sam był tego przykładem do końca. Mottem jego życia były słowa: Jezu, Ufam Tobie. Ufał bezgranicznie Bogu i powierzał się w modlitwie: Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu…`

Śmierć

O. Jan zmarł 4 stycznia 2013 r. o godz. 21.00, w pierwszy piątek miesiąca w godzinie Apelu Jasnogórskiego. Pogrzeb odbył się 9 stycznia 2013 r. w kościele Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Krakowie- Podgórzu. Mszy Świętej przewodniczył bp Stanisław Stefanek. Pochowany został na Cmentarzu Podgórskim w grobowcu redemptorystów (kwatera IIIa-płd.-9). Dziękujemy Panu Bogu za o. Jana Mikruta, za jego słowa oraz świadectwo życia. Niech Jezus Chrystus Król Miłości obdarzy go życiem wiecznym.

Wspólnota Dzieła Intronizacji NSPJ