Błogosławieństwa drogowskazem apostoła Intronizacji NSPJ wrzesień 2018 r.
BŁOGOSŁAWIENI KTÓRZY CIERPIĄ PRZEŚLADOWANIE DLA SPRAWIEDLIWOŚCI, ALBOWIEM DO NICH NALEŻY KRÓLESTWO NIEBIESKIE
Wypowiadając to błogosławieństwo, Jezus ma na myśli tych, którzy, odpowiadając na wezwanie do naśladowania Go, postępują drogą wierności Bogu gotową do podobnych wyrzeczeń i cierpień, jakie stały się Jego udziałem. Żadna historyczna postać nie wyczerpuje rysów Sługi Pańskiego. Jego tożsamość została natomiast rozpoznana w życiu i losie Jezusa Chrystusa: „ Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach, przemówił do nas przez Syna”. (Hbr 1 1-2) W Jezusie, który jest przewodnikiem zbawienia udoskonalonym przez cierpienie (Hbr 2, 10) odkrył się najgłębszy sens prześladowań znoszonych przez sprawiedliwych wszystkich czasów. We wszystkich błogosławieństwach uwidacznia się ich chrystologiczny charakter, jednak w tym błogosławieństwie, jest on najwyraźniej widoczny, nasuwając oczywiste skojarzenia z życiem, lecz przede wszystkim z męką i śmiercią Jezusa Chrystusa. W homilii wygłoszonej w Bydgoszczy Jan Paweł II o słowach ósmego błogosławieństwa powiedział: „Odnoszą się przede wszystkim do Chrystusa samego. On jest ubogi duchem, On jest cichy, On jest pokój czyniący, On jest miłosierny, i On jest także tym, który cierpi prześladowanie dla sprawiedliwości. To błogosławieństwo stawia nam przed oczy w szczególny sposób wydarzenia Wielkiego Piątku. Chrystus skazany na śmierć jak złoczyńca, a potem ukrzyżowany. ( 7.VI. 1999 r.)
Doświadczając skutków wrogości, prześladowani sprawiedliwi nie są pozostawieni samym sobie, a ich cierpienia nie okazują się bezowocne. Zapowiadana nagroda jest taka sama, jak związana z pierwszym błogosławieństwem, przeznaczonym dla „ubogich w duchu”. Obie postawy mają dużo wspólnego, wyrażają bowiem bezgraniczne zaufanie Bogu i pragnienie pełnienia Jego świętej woli. Benedykt XVI łączy ósme błogosławieństwo także z drugim, przeznaczonym dla tych którzy się smucą: „Smutek, o którym Pan mówi, równa się odrzuceniu konformizmu ze złem, jest rodzajem sprzeciwu wobec tego, co czynią wszyscy, i co jest narzucone jednostce jako obowiązujący wzorzec postepowania. Takiego oporu świat nie znosi. Smutek taki wydaje mu się oskarżeniem burzącym spokój uśpionego sumienia i rzeczywiście nim jest. Dlatego smutni stają się prześladowani dla sprawiedliwości. Smutnym przyobiecane jest pocieszenie a prześladowanym królestwo Boże” ( Jezus z Nazaretu, cz.2 s.83). Jan Paweł II w bydgoskiej homilii podkreślił: „ Chrystus nie obiecuje łatwego życia tym, którzy Go naśladują. Zapowiada raczej, że idąc za Ewangelią, będą musieli stać się znakiem sprzeciwu. Jeżeli On sam cierpiał prześladowanie, to stanie się ono również udziałem jego uczniów”. „Człowiek wierzący cierpi dla sprawiedliwości , gdy w zamian za swoją wierność Bogu doświadcza upokorzeń, obrzucony jest obelgami, wyśmiewany w swoim środowisku, doznaje niezrozumienia nawet od najbliższych. Gdy naraża się na sprzeciw, niepopularność i inne przykre konsekwencje. Zawsze jednak gotowy do złożenia każdej ofiary, bo trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi. (Dz.5, 29) Ósme błogosławieństwo realizuje się na wielu płaszczyznach: „ Obok męczeństwa publicznego, które dokonuje się na oczach wielu, jakże często ma miejsce męczeństwo ukryte w tajnikach ludzkiego wnętrza; męczeństwo ciała i męczeństwo ducha. Męczeństwo naszego powołania i posłannictwa. Męczeństwo walki z sobą i przezwyciężania samego siebie”. Niezłomna wytrwałość w niesprawiedliwym prześladowaniu nie jest dziełem wyłącznie ludzkim, lecz owocem łaski Bożej. Nadzieja na królestwo niebieskie niesie pociechę cierpiącym i prześladowanym, potwierdzając , że ostatnie słowo zawsze należy do Boga. Ojciec Święty Franciszek omawiając ósme błogosławieństwo w AA p.90 mówi: „Sam Jezus podkreśla, że ta droga prowadzi pod prąd, do tego stopnia, że stajemy się osobami, które swoim życiem zadają pytanie społeczeństwu, ludźmi, którzy drażnią. Jezus przypomina jak wielu ludzi było i jest, prześladowanych jedynie z tego powodu, że walczyli o sprawiedliwość, że żyli swoim zaangażowaniem wobec Boga i innych. Jeśli nie chcemy zanurzyć się w mrocznej miernocie, nie pragnijmy wygodnego życia, bo kto chce zachować swe życie straci je” (Mt 16, 25).W p. 92 AA mówi:” Krzyż , a szczególnie udręki, które znosimy, by żyć według przykazania miłości i drogi sprawiedliwości, są źródłem naszego dojrzewania i uświęcenia”. A w p. 94 pisze: „ Prześladowania nie są rzeczywistością z czasów minionych, ponieważ również dzisiaj je znosimy, czy to w sposób okrutny jak wielu męczenników, czy to w sposób subtelniejszy, poprzez oszczerstwa i fałszerstwa. Jezus mówi, że jest to błogosławieństwo , gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was (Mt 5, 11).Niekiedy chodzi o szyderstwa , które próbują oszpecić naszą wiarę i sprawić, byśmy uchodzili za osoby śmieszne. Akceptowanie codzienne drogi Ewangelii, pomimo, że przynosi nam ona problemy to świętość.
Bibliografia : Adhortacja apostolska – Papież Franciszek – 9.04.2018 r. Osiem błogosławieństw – Medytacje biblijne z Janem Pawłem II i Benedyktem XVI – ks. prof. W. Chrostowski . Barbara Karpińska – Osiem błogosławieństw – Drogowskazy na drodze do nawrócenia. opr. EN
