Ogólnopolskie Nocne Czuwanie Wspólnot Dzieła Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sanktuarium Relikwii Drzewa Krzyża Świętego na Świętym Krzyżu w dniu z 14 na 15 września 2022 r.
W dniu z 14 na 15 września 2022 r. Wspólnoty Dzieła Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa Króla królów i Pana panów jak co roku zgromadziły się na Ogólnopolskim Nocnym Czuwaniu Modlitewnym w Bazylice Mniejszej pw. Trójcy Świętej i Sanktuarium Relikwii Drzewa Krzyża Świętego na Świętym Krzyżu. Uczestnicy spotkania trwali na modlitwie w intencjach Kościoła Świętego, Ojczyzny i rządzących, o pokój na Ukrainie, w Polsce i na świecie, wynagradzającej Bożemu Sercu, o Narodową Intronizację Serca Jezusowego, a szczególnie o rychłą beatyfikację Czcigodnej Sł. Bożej Rozalii Celakówny i o uproszenie cudu za jej wstawiennictwem.
Słowo przywitania do czuwających skierował o. Krzysztof Czepirski OMI, rektor bazyliki na Świętym Krzyżu. Następnie uczestnicy spotkania modlitewnego wysłuchali historii o miejscu, na które pielgrzymują wspólnotowo od 2006 roku.
Biskup Edward Frankowski, senior diecezji sandomierskiej, powitał serdecznie licznie zgromadzone Wspólnoty przybyłe z tak wielu polskich diecezji na spotkanie modlitewne w bazylice Relikwii Drzewa Krzyża Świętego.
Serdeczne słowa pozdrowienia i powitania skierował do bp pomocniczego archidiecezji krakowskiej ks. Janusza Mastalskiego, reprezentującego ze strony Episkopatu Polski Wspólnoty Dzieła Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. W odniesieniu do dewizy – Pan Moją Nadzieją – wyraził wielką radość z obecności ks. bpa w służbie Kościołowi, w służbie Wspólnotom, jak też nadziei na oczekiwaną beatyfikację Czcigodnej Sł. Bożej Rozalii Celakówny. Zakończył słowami: Bogu dziękujmy. Otoczmy ks. bpa miłością i naszą modlitwą, módlmy się do Matki Najświętszej o szczególną opiekę nad Nim i naszym wspólnym Dziełem.
Ks. Stanisław Olszówka, Duszpasterz Wspólnot w diecezji sandomierskiej, we wprowadzeniu do modlitwy nawiązał do obrazu włoskiego malarza Pompeo Batoniego przedstawiającego Pana Jezusa wychodzącego ku ludziom z Sercem na dłoni. Ks. Stanisław wskazując na Serce Boże powiedział: Ktokolwiek patrzy na ten obraz, to czuje, że Serce Jezusowe daje mu się w życzliwości, w tym życzliwym geście. I nie można wobec tego gestu pozostać obojętnym, ponieważ to Serce przyciąga nas do siebie. Serce Jezusa zdaje się mówić z naciskiem: daj mi swoje serce, jak Ja tobie daję Moje Serce. Wymiana naszych serc niech stanie się obrazem tego Waszego czuwania. Pan Jezus daje swoje Serce bez reszty, ale czeka również na nas, abyśmy nasze serca Jemu oddali.
Ks. bp Janusz Mastalski w godzinie Apelu Jasnogórskiego w wygłoszonym słowie do czuwających, wskazując na Krzyż Chrystusa, powiedział: Nie chodzi tylko o intelektualne pogłębienie prawdy o Krzyżu Chrystusa, lecz o świadomość, że życie jest przeniknięte Tym Krzyżem i jedyną postawą człowieka wierzącego jest zgoda na Niego. Stąd też ważnym gestem w liturgii Wielkiego Piątku jest adoracja Krzyża, a w niej pocałunek. Jednak trzeba sobie zadać pytanie: jaki ten gest powinien być i co powinien wyrażać? Fundament rozważań stanowiły Trzy Cnoty Boskie: wiara, nadzieja i miłość oparte na trzech gestach pocałunku Krzyża, gestach, które domagają się konkretnych czynów.
W zranionym Sercu Jezusa Chrystusa mamy dostrzec prawdziwą miłość płynącą z Krzyża i uwierzyć, że Bóg jest Miłością. Pocałunek Krzyża winien być również pocałunkiem Nadziei. Trzecim wymiarem pocałunku Krzyża jest Miłość. Bo Bóg jest Miłością. On umarł za nas na Krzyżu. Jego Serce bije dla nas w Eucharystii.
Gest pocałunku Miłości wobec naszego Zbawiciela winien być publiczny. Członkowie Wspólnot Intronizacyjnych odpowiadając miłością na Miłość Bożą publicznie wyznają Wiarę i zapraszają Pana Jezusa do swoich serc w Akcie Intronizacji. Zapraszają także do Dzieła innych. Trudności i cierpienia ofiarowują w duchu wynagrodzenia Bożemu Sercu za grzechy swoje, swoich rodzin, parafii, Ojczyzny i całego świata. To troska o drugiego człowieka i modlitwa za tych, którzy w dzisiejszym świecie pogubili drogi. Ks. biskup odnosząc się do refleksji wewnętrznych Czcigodnej Sł. Bożej Rozalii Celakówny podkreślił, że Miłość do Boga i drugiego człowieka była wielkim, największym i najważniejszym czynem całego Jej życia.
Na zakończenie ks. bp Janusz Mastalski zawierzył Miłosierdziu Bożemu Wspólnoty Dzieła Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa cytując słowa Papieża Franciszka: Nie bójmy się zbliżyć do Niego, ma miłosierne Serce, jeśli pokażemy Mu nasze wewnętrzne rany, nasze grzechy, On zawsze nam przebaczy, bo jest samym Miłosierdziem.
O godzinie 23:00 Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił ks. bp Janusz Mastalski. Słowa nauki oparł na trzech prawdach oKrzyżu, który jest znakiem i najgłębszą tajemnicą, z którego promieniuje miłość uzdalniająca do przyjęcia tego co trudne oraz pozwala sens swojego życia odczytać w perspektywie Boga. I prawda: Narzekanie powiększa ciężar Krzyża. Żeby zrozumieć swoje życie, często trzeba wysiłku. Bóg w sposób bardzo delikatny pyta i proponuje. Szanuje naszą wolność. Odrzucając Boga, cierpienie może nas załamać, doprowadzić do buntu. Gdy nasze cierpienie łączymy z cierpieniami Jezusa, nasz Krzyż stanie się lżejszy i chwalebny. II prawda: Jezus jest przewodnikiem, jest Panem. Nie jesteśmy już sami. Naszym celem jest Zbawienie, a sensem życia miłość, aż do całkowitego daru z siebie. Mamy przewodnika, który wskazuje nam drogę. Naszą misją jest bowiem życie wiarą, głoszenie jej, a zarazem utrzymanie wewnętrznej łączności z Chrystusem. III prawda: Jezus jest nadzieją. Poznanie Jezusa Chrystusa, przyjęcie z entuzjazmem swojego powołania, to centrum naszej wiary. Będąc w szkole Serca Jezusowego, pociągnięci Miłością Bożą, jesteśmy przynaglani do pracy nad sobą i do służby innym, aby być Jego świadkiem. I to jest tajemnica Krzyża i Serca Jezusowego.
Bp Janusz Mastalski w homilii zacytował ponownie Papieża Franciszka, który 14 września 2021 roku w Preszowie mówił: Świadek krzyża dąży wytrwale tylko do jednej strategii, strategii Mistrza, czyli strategii pokornej miłości. Nie oczekuje triumfów tu na ziemi, ponieważ wie, że miłość Chrystusa jest owocna w życiu codziennym i wszystko czyni nowym od wewnątrz tak jak ziarno, które wpadło w glebę, a które obumiera i przynosi owoc.
Na zakończenie ks. biskup zwracając się do Wspólnot powiedział: Należy zaufać Chrystusowi, przyznawać się do Niego, który jest naszą nadzieją, bo nadzieja nigdy nie umiera. Dbajcie o wzajemne przyjaźnie, o kontakty, a wtedy będziemy ludźmi, którzy pokażą innym, co to znaczy Wspólnota, a przecież na tej Wspólnocie opiera się Kościół.
Program modlitewny obejmował: modlitwę za Polskę, różaniec z rozważaniami kardynała Augusta Hlonda, część I Radosną poprowadziły Wspólnoty diecezji sandomierskiej i tarnowskiej. W dalszej części czuwania trwaliśmy na Adoracji Krzyża Świętego, modlitwę ekspiacyjną poprowadziły Wspólnoty diecezji częstochowskiej, katowickiej, krakowskiej i radomskiej. Różaniec część II Światła Wspólnoty diecezji płockiej, warszawskiej i warszawsko – praskiej. O godzinie 2.00 Drogę Krzyżową z przesłaniem Sł. Bożej Rozalii Celakówny poprowadzili: Duszpasterz Wspólnot z diecezji łomżyńskiej ks. prałat Ryszard Niwiński wraz z o. Andrzejem Zającem CSsR i przedstawicielami Wspólnot z archidiecezji białostockiej i diecezji łomżyńskiej. Wspólnoty diecezji wrocławskiej w Koronce do Miłosierdzia Bożego polecały kolejne intencje. Różaniec część III Bolesną poprowadziły Wspólnoty diecezji przemyskiej i rzeszowskiej. Część IV Chwalebną Wspólnoty diecezji zamojsko – lubaczowskiej i bielsko – żywieckiej. Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny odśpiewali wszyscy obecni.
O godzinie 5.00 Eucharystią pod przewodnictwem o. Janusza Marii Andrzejewskiego OP zakończyło się Ogólnopolskie Czuwanie Wspólnot Dzieła Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. Króluj nam Chryste!
Wspólnoty Dzieła Intronizacji NSPJ
