Wspólnoty Dzieła Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa
Cechy zaangażowanych we Wspólnotę Dzieła Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa
(luty 2025)
Serce Jezusa królu i zjednoczenie serc wszystkich
Wprowadzenie
Św. Grzegorz z Nazjanzu
Chrystus dał się oświecić (ochrzcić). I my zstąpimy z Nim razem, byśmy z Nim również mogli wznieść się w górę. Jan chrzci, a oto Jezus przychodzi, aby uświęcić samego Chrzciciela i bardziej jednak jeszcze, aby starego Adama pogrzebać w falach wody, aby uświęcić wody Jordanu. On sam był duchem i ciałem. Dlatego wszyscy, którzy w przyszłości mieli być ochrzczeni, z ducha i wody, mieli otrzymać świętość. Chrzciciel wzbrania się, ale Jezus nalega: ´Trzeba, abym był przez Ciebie ochrzczony´. Pochodnia zwraca się do słońca, głos mówi do Słowa Bożego. Jezus wychodzi z wody, jakby wyciągając za sobą i podnosząc pogrążony świat. I widzi, że to niebo, które Adam niegdyś zamknął przed sobą i przed nami, nie przedziela, ale otwiera… Z nieba zstępuje świadectwo. Stamtąd bowiem przybył Ten, o którym świadectwo miało być dane. („Oratio In sanetio Lumino”)
*******
Jezus jest Królem, Panem, czyli my, którzy uznajemy Jego Pierwszeństwo, według Niego układamy wszystko w naszym życiu. Skoro On jest Królem i Panem, to znaczy, że poddajemy się Jego woli, Jego pragnieniom i Jego decyzjom i wszystko to, co Jezus pragnie, co poleca, do czego zachęca, co proponuje jest przez nas spełnione, bo On jest Królem i Panem. Jezus jest Królem, który nie odtrąca, nie gardzi, ale jednoczy ze sobą, scala serca każdego z nas. Jak mówił przed laty kard. Józef Glemp” „Zjednoczenie serc wszystkich – jakie to proste, a jakie trudne! Odczytujemy je tylko w sensie religijnym. My sami jako ludzie nie osiągniemy prawdziwego zbliżenia. Pan Jezus zaprasza nas do korzystania z Jego pomocy: Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię (Mt 11, 28). I dodaje, że jarzmo położone na nasze ramiona jest słodkie i lekkie”.
Medytacja
Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: «Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem. Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił na Niego, w postaci cielesnej niby gołębica, a nieba odezwał się głos: «Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie» (Łk 3,15-16.21-22).
Chrzest w Jordanie kończy ukryte życie Pana Jezusa. Rozpoczyna się czas Jego publicznej działalności. Po latach przygotowań Jezus przystępuje do ziemskiej misji zbawienia, która powierzył Mu Bóg Ojciec. Trzeba pamiętać, że każdy z nas przez sakrament chrztu św. rodzi się do życia w Chrystusie i zostaje niejako powołany do dawania świadectwa swoim życiem o przynależności do Chrystusa. Łaska chrztu św. pozwala każdemu ochrzczonemu, dać się prowadzić Duchowi Świętemu i wspomaga nas w szukaniu we wszystkim woli Bożej. Dzisiejsza ewangelia ukazuje formy współpracy z łaską.
1. Pokora. Święty Jan Chrzciciel miał świadomość swojej misji. Stąd też z naciskiem podkreślał, że idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. Pokora i świadomość swojego miejsca to cechy człowieka, który współpracuje z przychodzącym Bogiem. Nie można współpracować z łaską Bożą, chcąc narzucać własne rozwiązania. Pycha jest złym doradcą. Tylko człowiek pokorny jest w stanie wykorzystać łaskę daną mu na chrzcie świętym.
2. Otwartość. Święty Jan Chrzciciel znał swoje miejsce i był otwarty na oczekiwania Stwórcy dotyczące jego powołania. Wiedział doskonale, że jest poprzednikiem. Doskonale wiedział, że przyjdzie Mesjasz. Dlatego też mówił: On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem. Otwartość na własne powołanie jest podstawą realizacji siebie. Nie ma sensu szukać siebie w innych rolach. Pan nas powołuje do konkretnych zadań!
3. Posłuszeństwo. Wszyscy zebrani słyszą świadectwo Ojca o Synu: Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie. Skoro Chrystus jest Synem, to Jemu właśnie każdy z nas winien posłuszeństwo. Ma ono polegać na przylgnięciu do wskazań zawartych w ewangelii. Nie jest to łatwe, ale stanowi konsekwencję przyjęcia chrztu!
Motto na cały miesiąc: Znajomość Boga bez dostrzegania własnej nędzy rodzi pychę. Znajomość własnej nędzy bez znajomości Boga rodzi rozpacz.(Pascal)
Problemy do rozważenia
- Co mogę zrobić dla jedności Kościoła?
- Co mogę zrobić dla naszych wspólnot intronizacyjnych?
- W jakich sytuacjach marnuję łaskę chrztu świętego?
- Co zrobić, aby nie buntować się wobec Woli Bożej?
Modlitwa
Panie Jezu, Królu i zjednoczenie serc wszystkich, prosimy Cię, pozwól nam być ludźmi, którzy łączą, a nie dzielą, abyśmy w ten sposób przyczyniali się do jedności Kościoła i naśladowali Twoją dobroć, miłosierdzie i przebaczenie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
bp Janusz Mastalski