• Start
  • /
  • Aktualności
  • /
  • Rozważania Luty 2025 – Ks. prof. bp Janusz Mastalski – Delegat KEP ds. Wspólnot Dzieła Intronizacji NSPJ

Rozważania Luty 2025 – Ks. prof. bp Janusz Mastalski – Delegat KEP ds. Wspólnot Dzieła Intronizacji NSPJ

Wspólnoty Dzieła Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa

Cechy zaangażowanych we Wspólnotę Dzieła Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa

(luty 2025)

Serce Jezusa królu i zjednoczenie serc wszystkich

Wprowadzenie

Św. Grzegorz z Nazjanzu

Chrystus dał się oświecić (ochrzcić). I my zstąpimy z Nim razem, byśmy z Nim również mogli wznieść się w górę. Jan chrzci, a oto Jezus przychodzi, aby uświęcić samego Chrzciciela i bardziej jednak jeszcze, aby starego Adama pogrzebać w falach wody, aby uświęcić wody Jordanu.  On sam był duchem i ciałem.  Dlatego wszyscy, którzy w przyszłości mieli być ochrzczeni, z ducha i wody, mieli otrzymać świętość.  Chrzciciel wzbrania się, ale Jezus nalega: ´Trzeba, abym był przez Ciebie ochrzczony´.  Pochodnia zwraca się do słońca, głos mówi do Słowa Bożego.  Jezus wychodzi z wody, jakby wyciągając za sobą i podnosząc pogrążony świat.  I widzi, że to niebo, które Adam niegdyś zamknął przed sobą i przed nami, nie przedziela, ale otwiera…  Z nieba zstępuje świadectwo.  Stamtąd bowiem przybył Ten, o którym świadectwo miało być dane. („Oratio In sanetio Lumino”)

*******

Jezus jest Królem, Panem, czyli my, którzy uznajemy Jego Pierwszeństwo, według Niego układamy wszystko w naszym życiu. Skoro On jest Królem i Panem, to znaczy, że poddajemy się Jego woli, Jego pragnieniom i Jego decyzjom i wszystko to, co Jezus pragnie, co poleca, do czego zachęca, co proponuje jest przez nas spełnione, bo On jest Królem i Panem. Jezus jest Królem, który nie odtrąca, nie gardzi, ale jednoczy ze sobą, scala serca każdego z nas. Jak mówił przed laty kard. Józef Glemp” „Zjednoczenie serc wszystkich – jakie to proste, a jakie trudne! Odczytujemy je tylko w sensie religijnym. My sami jako ludzie nie osiągniemy prawdziwego zbliżenia. Pan Jezus zaprasza nas do korzystania z Jego pomocy: Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię (Mt 11, 28). I dodaje, że jarzmo położone na nasze ramiona jest słodkie i lekkie”. 

Medytacja

Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: «Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem. Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił na Niego, w postaci cielesnej niby gołębica, a nieba odezwał się głos: «Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie» (Łk 3,15-16.21-22).

Chrzest w Jordanie kończy ukryte życie Pana Jezusa. Rozpoczyna się czas Jego publicznej działalności.  Po latach przygotowań Jezus przystępuje do ziemskiej misji zbawienia, która powierzył Mu Bóg Ojciec. Trzeba pamiętać, że każdy z nas przez sakrament chrztu św. rodzi się do życia w Chrystusie i zostaje niejako powołany do dawania świadectwa swoim życiem o przynależności do Chrystusa. Łaska chrztu św. pozwala każdemu ochrzczonemu, dać się prowadzić Duchowi Świętemu i wspomaga nas w szukaniu we wszystkim woli Bożej. Dzisiejsza ewangelia ukazuje formy współpracy z łaską.

1. Pokora. Święty Jan Chrzciciel miał świadomość swojej misji. Stąd też z naciskiem podkreślał, że idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. Pokora i świadomość swojego miejsca to cechy człowieka, który współpracuje z przychodzącym Bogiem. Nie można współpracować z łaską Bożą, chcąc narzucać własne rozwiązania. Pycha jest złym doradcą. Tylko człowiek pokorny jest w stanie wykorzystać łaskę daną mu na chrzcie świętym.

2. Otwartość. Święty Jan Chrzciciel znał swoje miejsce i był otwarty na oczekiwania Stwórcy dotyczące jego powołania. Wiedział doskonale, że jest poprzednikiem. Doskonale wiedział, że przyjdzie Mesjasz. Dlatego też mówił: On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem. Otwartość na własne powołanie jest podstawą realizacji siebie. Nie ma sensu szukać siebie w innych rolach. Pan nas powołuje do konkretnych zadań!

3. Posłuszeństwo. Wszyscy zebrani słyszą świadectwo Ojca o Synu: Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie. Skoro Chrystus jest Synem, to Jemu właśnie każdy z nas winien posłuszeństwo. Ma ono polegać na przylgnięciu do wskazań zawartych w ewangelii. Nie jest to łatwe, ale stanowi konsekwencję przyjęcia chrztu!

Motto na cały miesiąc: Znajomość Boga bez dostrzegania własnej nędzy rodzi pychę. Znajomość własnej nędzy bez znajomości Boga rodzi rozpacz.(Pascal)

Problemy do rozważenia

  1. Co mogę zrobić dla jedności Kościoła?
  2. Co mogę zrobić dla naszych wspólnot intronizacyjnych?
  3. W jakich sytuacjach marnuję łaskę chrztu świętego?
  4. Co zrobić, aby nie buntować się wobec Woli Bożej?

Modlitwa

Panie Jezu, Królu i zjednoczenie serc wszystkich, prosimy Cię, pozwól nam być ludźmi, którzy łączą, a nie dzielą, abyśmy w ten sposób przyczyniali się do jedności Kościoła i naśladowali Twoją dobroć, miłosierdzie i przebaczenie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

bp Janusz Mastalski

Skip to content