KWIECIEŃ 2019

kwi 21, 2019 | Formacja, Rok 2019

ŚWIĘTY JÓZEF WZOREM CNÓT

Kwiecień  2019 r. Rozważania

Św. Józef jest nie tylko patronem i opiekunem, ale stanowi wzór życia chrześcijańskiego. Dla nas czcicieli Serca Jezusa niech będzie nauczycielem cnót, pomocnikiem na drogach i zakrętach naszego życia. Wiara, nadzieja, miłość Boga i bliźniego, czystość duszy i ciała, sprawiedliwość, pobożność, roztropność, pokój i ład wewnętrzny to tylko nieliczne przymioty Józefa.

Życie swoje spędził w ubóstwie, jest patronem  żyjących w niedostatku i mających kłopoty materialne. Uczy jak poprzestawać cierpliwie na małym, nie wstydzić się żadnej pracy, ale łączyć z nią uczciwe życie, wolne od zawiści. Zarabiał na utrzymanie rodziny ciężką pracą, toteż wszyscy pracujący w różnych zawodach mają szczególne prawo do jego opieki.

W swoim życiu wiele cierpiał, był prześladowany, dlatego znany jest mu los prześladowanych zwłaszcza za wiarę. Zna cierpienia uciekinierów, wygnańców, politycznych emigrantów i tych co szukają chleba na obczyźnie. Uczy przebaczać, mężnie znosić krzywdy i upokorzenia.

Jest wzorem dla tych, którzy życie swoje poświęcają na służbie bliźnim z  miłości do Boga, spełniają dzieła miłosierdzia, pielęgnują , leczą, wychowują, nauczają. Św. Józef  uczy nas troskliwej opieki i umiłowania tych którzy w sposób szczególny reprezentują człowieczeństwo Jezusa: dzieci, ubodzy, bezdomni. On z swą ojcowską miłością jest dla nas wzorem.

Święty Józef wskazuje rodzinom drogę miłości, zgody i wzajemnej wierności. Dla młodzieży jest wzorem, a zarazem opiekunem nieskalanej czystości. Pomaga młodzieży dokonać wyboru, odnaleźć swoje powołanie i miejsce w życiu. Jest patronem trudnych spraw, skomplikowanych sytuacji, opiekunem ludzi słabych, niepewnych, wahających się.

Święty Józef, który zmartwiony i zatrwożony szukał zagubionego Jezusa, jest wielkim orędownikiem tych, którzy utracili Boga z różnych powodów i szukają Go na różnych drogach swego życia. Pomaga tym, którzy ustali w modlitwie, a także pragnącym modlić się lepiej.

Święty Józef jest ideałem dla dusz kontemplacyjnych i tych wszystkich, którym głównym zadaniem jest miłować Pana, poznawać Go i służyć Mu. Przypomina nam również o istnieniu świata niewidzialnego, pozostaje bowiem w zażyłych stosunkach z aniołami i może nas doprowadzić do przyjaźni z tymi  istotami pełnymi Bożego światła i dobroci.

Jego pośrednictwo jest zawsze skuteczne ale w niczym nie ujmuje pośrednictwu Chrystusa. Interwencje Św. Józefa zawsze zbliżają do Chrystusa jako Boga i Pana. Chrystus chce uczcić tego, który Mu zastępował Ojca na ziemi i przez jego ręce  przekazuje nam dary przeznaczone dla nas.

Święty Józef  szanował prawo i oddawał cześć Bogu w dniu Mu poświęconym. Miłował Go, żył przed Jego obliczem, modlił się. Ewangelie podają, że trzykrotnie usłyszał podczas snu głos anioła. Może to oznaczać, że gdy spał serce jego było rozmodlone i czujne na głos Pana. Za czasów Józefa modlono się rano, w południe i wieczór. Święty Józef jako głowa rodziny przewodniczył wspólnym modlitwom. Św. Józef poświęcał modlitwie nie tylko wyznaczony czas. Dla Izraelitów przebywanie z Bogiem, rozmowa z Nim, zwracanie się do Niego było czymś zwyczajnym, spontanicznym, codziennymUczy nas, że modlitwa to potrzeba życiowa, to naturalna potrzeba serca zrozumiała sama przez się. O bożej obecności przypominał mu Syn Boży, który bawił się , rozmawiał, odpoczywał i pracował u jego boku. Józef  żył w bliskości Boga na co dzień, przy pracy, przy swoich obowiązkach, więc gdy przychodziła pora modlitwy to jego dusza z łatwością wznosiła się ku Bogu.

Dla nas członków Wspólnot dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa modlitwa św. Józefa powinna być wzorem, ponieważ treścią modlitwy było przede wszystkim uwielbienie Boga, dziękczynienie za otrzymane dobra,  przeproszenie za popełnione winy. Józef prosił Dawcę wszystkiego o łaski: o radość i wesele, o serce czyste, o prawość i moc ducha, o oglądanie Bożego oblicza i chyba także o dobra materialne potrzebne do życia. Było także w tej modlitwie nasłuchiwanie, milczenie i zasłuchanie się w słowo przemawiającego Boga. Najlepszym świadectwem doskonałości jego modlitwy jest posłuszeństwo woli Bożej. Józef natychmiast, bez ociągania wypełniał Boże rozkazy, choć nie były one łatwe. Zawsze i we wszystkim kierował się wolą Bożą. Nie tylko był poddany woli Bożej, pogodzony z nią i posłuszny, ale także w niej rozmiłowany. Całe życie Józefa – godne, uczciwe i sprawiedliwe – było uwielbieniem Boga i wyrazem umiłowania Jego woli.

Opr. EN na podstawie „Modlitewnik do Św. Józefa” – WAM 2016 r.

Skip to content