IV. ROZWAŻANIE NA KWIECIEŃ
,,Serce Jezusa, życie i zmartwychwstanie nasze”.
W kwietniu obchodzimy największą uroczystość dla nas wierzących – Zmartwychwstanie Pańskie, dlatego też taki tytuł rozważania. Chrystus nadaje pełny sens życiu człowieka.
Św. Jan Paweł II powiedział: „Poprzez Serce Jezusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego odczytujemy cały odwieczny Boży plan zbawienia świata. Serce Boże staje się niejako tajemniczym i życiodajnym centrum tego planu. W nim ten plan się wypełnia. W mocy tego planu człowiek ma przystęp do Boga, nie tylko jako stworzenia do swego Stwórcy, ale jako dziecko do Ojca. Chrześcijaństwo oznacza nowe stworzenie, nowe
życie – w Chrystusie przez którego człowiek może mówić do Ojca: Abba – Ojcze mój, Ojcze nasz”.
Jak pisze ks. Stanisław Ziemiański SJ w „Teologii Litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa”: „Paradoksalnie śmierć Chrystusa przyniosła nam życie nadprzyrodzone. Wezwanie Życie i zmartwychwstanie nasze jest pokrewne wezwaniu Źródło życia i świętości. Podkreśla jednak fakt, że życie należy do samej istoty Jezusa. Mówi On do Marty: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie (J 11,25)”.
Droga Jezusowego Serca, to droga ofiary i wyrzeczenia. Wysłużyła nam ona zmartwychwstanie i życie po śmierci. Zgodnie z nauczaniem Jezusa życie wieczne zaczyna się już tu i teraz. Jezus jest naszym życiem, pragnie On żyć w naszej duszy i w niej działać. Pan Jezus jest życiem, które wypływa z boskiego źródła Ojca: „W nim było życie” (J 1,4).
W roku 1979 św. Jan Paweł mówił: „Także obecnie, dzisiaj, Chrystus żyje, kocha nas i ofiarował nam swoje Serce jako źródło naszego odkupienia, bo „zawsze żyje, aby się wstawiać za nami” (Hbr 7,25).
Jezus jest naszym zmartwychwstaniem, ponieważ wysłużył je swoją śmiercią. Św. Jan Chryzostom powie, że Jezus jest zmartwychwstaniem umarłych, a życiem żyjących.
Jezus zmartwychwstał i żyje! To jest dobra nowina dla nas. Żyjemy nadzieją, że i my dzięki Jego łasce zmartwychpowstaniemy. Św. Jan Paweł mówił, że jesteśmy ludźmi zmartwychwstania, a Alleluja jest naszą pieśnią. Zbawiciel powiedział do nas słowa, które przygotowują nas do zmartwychwstania: „Kto spożywa Moje Ciało i pije Moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym” (J 6,54). To pokarm na życie wieczne. Już tu na ziemi doświadczamy zadatku zmartwychwstania a dzieje się to poprzez sakramenty. W chrzcie świętym stajemy się nowymi ludźmi i zmartwychwstajemy do nowego życia. To jest nasze pierwsze zmartwychwstanie. Podobnie dzieje się w sakramencie pokuty, kiedy Jezus zdejmuje ciężary grzechów z naszych pleców. Wtedy odzyskujemy blask dziecka Bożego i siły do wytrwania w dobru. To nasze drugie zmartwychwstanie.
W Kościele możemy kontemplować, czyli zanurzać się w Sercu Bożym. Możemy wejść w nurty zbawienia. To zostało pięknie ujęte w jednej z inskrypcji na kolumnach baptysterium przy Bazylice Laterańskiej w Rzymie. Kazał ją umieścić papież i doktor Kościoła św. Leon Wielki: „Matka Kościół dziewiczo rodzi w nurtach wody, tych, których poczyna mocą Bożego tchnienia. Chcąc być bez skazy, oczyść się w tej kąpieli uciskany czy to grzechem własnym, czy prarodziców. Tu jest źródło Życia, co obmywa świat cały biorąc początek z rany Chrystusa”.
Zmartwychwstanie jest najważniejszą prawdą chrześcijaństwa. Ostatecznym celem naszego życia nie jest boleść i udręka, ale udział w chwale i radości wraz z Jezusem Chrystusem Zmartwychwstałym. Kontemplowanie Zmartwychwstałego Pana ma nas doprowadzić do wewnętrznego odczuwania Jego Serca, aby Jezusowa radość była w nas i aby nasza radość była pełna.
Serce Jezusa jest źródłem naszego życia i zmartwychwstania. To Ono zapewnia nam życie wieczne. Jezus mówi o członkach Kościoła jako o latoroślach wszczepionych w winny krzew, którym jest On sam. To z tego winnego krzewu czerpiemy życie (por. J 15, 4–5).
Św. Jan Paweł II podczas audiencji generalnej w Watykanie, w dniu 9 kwietnia 1980 roku wzywał byśmy byli świadkami zmartwychwstania Chrystusa. Powiedział m.in.: „Zmartwychwstanie jest początkiem nowego Życia i nowego Czasu. Jest początkiem nowego Człowieka i nowego Świata. Zmartwychwstanie zaszczepia w tym świecie poddanym grzechowi i śmierci Nowy Dzień: jest to Dzień, który uczynił Pan. Ten Dzień jest zaczynem Nowego Życia, które ma rozrastać się w człowieku, przechodząc w nim poprzez granicę śmierci ku wieczności w Bogu Samym. Jest ten Dzień początkiem przyszłości”.
Papież oznajmił: „Zmartwychwstanie jest Chrystusowym wejściem do Chwały. Ono mówi także każdemu z nas, iż jest wezwany do chwały (por. 1 Tes 2,12).
Jak Chrystus po swoim zmartwychwstaniu już nie należał do świata, tak my powinniśmy być zwróceni myślą ku Bogu. Święty Paweł nauczając Filipian mówił: „Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie” (Flp 3,20).
Jako członkowie Wspólnot Dzieła Intronizacji NSPJ pytajmy się osobiście: czy inni patrząc na nas mogą powiedzieć, że żyje w nas Chrystus? Pamiętajmy każdego dnia, że zmierzamy do nieba i żyjmy tak, jakbyśmy mieli się tam dostać już dziś.
O. Waldemar Sojka CSsR
