Słowo wstępu
Modlitwa różańcowa to – jak mówił Jan Paweł II w 1983 roku – modlitwa, którą bardzo ukochałem (…). Przedziwna w swej istocie i głębi (…). Oto bowiem na kanwie słów Pozdrowienia Anielskiego przesuwają się przed oczyma naszej duszy główne momenty z życia Jezusa Chrystusa (…), jakbyśmy obcowaliz Panem Jezusem przez serce Jego Matki. Równocześnie zaś w te same dziesiątki różańca serce nasze może wprowadzić wszystkie sprawy, które składają się na życie człowieka, rodziny, narodu, Kościoła, ludzkości (…). W tajemnicach radosnych widzimy (…) radość rodziny, macierzyństwa, przyjaźni, wzajemnej pomocy. W tajemnicach bolesnych rozważamy w Chrystusie (i razem z Jego Matką) wszystkie cierpienia człowieka. W tajemnicach chwalebnych odżywają nadzieje życia wiecznego. W Chrystusie zmartwychwstałym cały świat zmartwychwstaje.
Każdy, kto pragnie być bliżej Serca Jezusowego, powinien kochać szczególnie różaniec. To w nim każdy odkrywa tajemnicę miłości, wierności i ofiarności samego Zbawcy. Warto więc modlić się tą potężną modlitwą, rozważając sceny z życia Jezusa i Maryi. Trzeba też korzystać z pięknych rozważań tajemnic różańcowych, tak jak to czynią nasze wspólnoty.
W marcu minęła setna rocznica śmierci św. Józefa Sebastiana Pelczara. Wspólnoty Dzieła Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa otrzymują głębokie rozważania różańcowe zaczerpnięte z zasobów literatury religijnej pióra tego pobożnego świętego. Wybrane fragmenty z kilku jego książek, a głównie Życia duchowego, posłużyły do przygotowania rozważań Tajemnic Różańca Świętego i były częściowo wykorzystane podczas czuwania modlitewnego na Jasnej Górze w lutym 2024 roku.
Wiele tekstów z tych umieszczonych w rozważaniach jest bliskich duchowości Wspólnot Dzieła Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. Idea intronizacji Najświętszego Serca Jezusowego w naszych rodzinach jest głęboko zanurzona w duchowość Maryjną. Ilu z nas codziennie odmawia różaniec, wierząc, że Niepokalana umocni nas w drodze do Jezusa?
Modląc się różańcem i korzystając z prezentowanych rozważań, warto pamiętać o słowach papieża Franciszka, który apelował: modlitwa wraz z Maryją, zwłaszcza różaniec, ma także ten wymiar “zmagania”, to znaczy walki, modlitwy, która wspiera nas w walce ze złym i jego wspólnikami.
Niech Pan daje wszystkim siły przez orędownictwo Najświętszej Maryi Panny. Oby prezentowane rozważania różańcowe przyczyniły się do wzrostu duchowego naszych wspólnot oraz każdego i każdej z nas!
bp Janusz Mastalski
Różaniec z rozważaniami
Świętego Józefa Sebastiana Pelczara
Pieśń: Zawitaj, Królowo Różańca Świętego… – Śpiewnik „Do Serca Twego, Królu królów”, str. 228
Część I – Tajemnice radosne
Tajemnica 1: Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie
Z Ewangelii św. Łukasza: Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą. (…)Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus» (Łk 1, 28, 30-31).
Pieśń: Archanioł Boży Gabriel… – Śpiewnik, str. 8
Pan Bóg miłował Maryję najbardziej ze wszystkich stworzeń i najwyżej chciał Ją uczcić. Czym Ją zatem uczcił? Czy dał Jej bogactwa? Nie, bo była uboga. Czy dał Jej sławę lub zaszczyty? Nie, bo Maryja była pokorna i nieznana. Czy dał Jej szczęście ziemskie? Nie, bo Maryja wiele w życiu wycierpiała. Cóż Jej zatem dał? Swoją Łaskę, a z łaską siebie samego.
A więc u Boga najwyższym i jedynie cennym darem jest Jego Łaska.
(św. Józef Sebastian Pelczar, Życie duchowe, t.2, str. 349)
Dzięki Ci, o Boże, w Trójcy Świętej Jedyny, za ten cud miłości i za powołanie mnie niegodnego do korzystania z owoców Wcielenia i Odkupienia. O, jakże mało dotąd ceniłem tę łaskę, ale odtąd będzie inaczej!
(Tajemnice radosne wg św. bp. Józefa Pelczara, https://krolowa.pl/tajemnice-radosne-bp-jozef-pelczar/)
Tajemnica 2: Nawiedzenie św. Elżbiety
Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona (Łk 1, 42).
Pieśń: Magnificat
Piękne są cnoty Chrystusa, lecz z powodu naszej słabości nie są łatwo dostępne, bo są to cnoty Boga-Człowieka; nie dorównują im blaskiem cnoty Maryi, ale za to są bliższe naszej słabości. (…) Ona jest najdoskonalszym dziełem Boga. Jeżeli bowiem została wybrana na Matkę Syna Bożego, jakie – pytam – jest piękno, jaka cnota, jaka doskonałość, jaka łaska, jaka chwała, która by się nie należała Bogarodzicy?
Ten wzór doskonałości, wzór wszechstronny i powszechny staraj się naśladować, abyś w ten sposób stał się podobny do Chrystusa. Wpatruj się w Jej życie…, rozważaj Jej cnoty…, chodź do Jej szkoły, bo Ona jest mistrzynią dusz. Mistrzynią najdoskonalszą tak, że pod Jej kierunkiem i z Jej książki, zwanej Różańcem, łatwo nauczysz się doskonałości.
(św. Józef Sebastian Pelczar, Życie duchowe, t.2, str. 350-351)
A może trudne jest mi skupienie, nieznośne jest mi milczenie, uciążliwa dłuższa modlitwa?
(Tajemnice radosne wg św. bp. Józefa Pelczara, https://krolowa.pl/tajemnice-radosne-bp-jozef-pelczar/)
Tajemnica 3: Narodzenie Pana Jezusa
Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie (Łk 2, 7).
Pieśń:Bóg się rodzi, Moc truchleje…– Śpiewnik, str. 20
Maryja pierwsza przyjęła Jezusa i przyodziała Go w ciało, więc przez Maryję trzeba iść do Jezusa, jak przez Jezusa idziemy do Ojca. Bez Maryi nie ma Jezusa, bez Jezusa nie ma Ojca Niebieskiego. Lecz jak przez Maryję pierwszy raz przyszedł do nas Pan Jezus, tak przez Kościół święty przychodzi ustawicznie aż do skończenia wieków, bo przez Kościół jako Głowa swego Mistycznego Ciała udziela nam swojego życia, życia łaski, tak że Kościół na ziemi jest dalszym ciągiem posłannictwa Jezusa Chrystusa, które spełnia przez swoją naukę, władzę, sakramenty i służbę Bożą. Kościół jest zarazem jakby drugą Bogarodzicą, bo on ciągle rodzi Chrystusa dla świata i daje Go nam codziennie; lecz jest także naszą Matką, bo nas rodzi do życia wiary.
(św. Józef Sebastian Pelczar, Życie duchowe, t.2, str. 373-374)
Odtąd będę lepiej pamiętał, że pracę, ubóstwo, chorobę lub inną boleść Bóg sam mi zsyła dla uświęcenia mojej duszy i że miłującym Pana Boga wszystko wychodzi na dobre.
(Tajemnice radosne wg św. bp. Józefa Pelczara, https://krolowa.pl/tajemnice-radosne-bp-jozef-pelczar/)
Tajemnica 4: Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni
Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Dziecię do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu (Łk 2, 22).
Pieśń: Ofiaruję Tobie, Panie mój…
Bogarodzica Maryja była wolna od prawa oczyszczenia, bo po pierwsze, jako Niepokalana była zawsze czysta i święta, po drugie, poczęła z Ducha Świętego i porodziła bez uszczerbku dziewictwa, a po trzecie, wydała na świat Tego, który jako Prawodawca miał ogłosić swój zakon i znieść ceremonialne przepisy prawa Mojżeszowego.
(św. Józef Sebastian Pelczar, Życie duchowe, str. 16-17)
Wszakże człowiek nie może nic ofiarować Bogu, co by mógł nazwać swoim, prócz własnej woli. Z tego zgadzania się z wolą Bożą płynie nasza zasługa i chwała. Im większa jest ofiara z naszej strony, tym większa nagroda ze strony Bożej.
To jest również najprostsza droga do zjednoczenia się z Bogiem. Kto bowiem z wolą Bożą się zgadza, ten ponad stworzenia się wznosi, prawie równa się z aniołami, jakby lotem orła aż do nieba Trójcy Przenajświętszej się wzbija, a nawet staje się bratem Chrystusa, bo wszakże sam powiedział: kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten Mi jest bratem, siostrą, matką (Mt 12, 50).
(św. Józef Sebastian Pelczar, Życie duchowe, t.2, str. 16)
Tajemnica 5: Odnalezienie Pana Jezusa
Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania (Łk 2, 46).
Pieśń: Pójdź do Jezusa…– Śpiewnik, str. 112
Kto miłuje Boga, miłuje także dom Boży i tęskni do niego, mówiąc z prorokiem: Jak miłe są przybytki Twoje, Panie Zastępów… Zaiste, jeden dzień w przybytkach Twoich lepszy jest niż innych tysiące (Ps. 84, 2-3.11). Miłuj i ty dom Boży, nazwany słusznie szkołą wiary, ubłagalnią łask, Kalwarią mistyczną i niebem na ziemi. Tu bowiem uczy się prawd Bożych, tu się wyprasza dary i błogosławieństwa, tu się czerpie wodę łaski ze źródeł życia, tu się spełnia Ofiara Najświętsza, tu Król królów zasiada na tronie, chociaż ukryty pod pokorną szatą sakramentu.
(św. Józef Sebastian Pelczar, Życie duchowe, t.1, str. 466)
Niestety, wielu ludzi, a do nich i ja należałem, traci Jezusa przez grzech śmiertelny, który wywraca w duszy ołtarz Trójcy Świętej, a wznosi tron dla szatana. Co oni powinni czynić? Przede wszystkim modlić się o łaskę prawdziwego nawrócenia i szczerej skruchy, a wezwawszy na pomoc Maryję i Józefa, powinni szukać Jezusa nie między krewnymi i znajomymi, którzy może raczej pociągają do grzechu, ani w centrum świata, gdzie pełno pokus, ale w kościele, u stóp kapłana, oczyszczającego dusze Krwią Jezusa w Sakramencie Pokuty.
(Tajemnice radosne wg św. bp. Józefa Pelczara, https://krolowa.pl/tajemnice-radosne-bp-jozef-pelczar/)
Różaniec z rozważaniami
Świętego Józefa Sebastiana Pelczara
Część II – Tajemnice światła
Tajemnica 1: Chrzest Pana Jezusa
On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem (Mt 3, 11).
Pieśń: Przez Chrztu Świętego wielki dar…
Przez Chrzest Święty Pan Jezus staje się Królem duszy, a dusza Jego królestwem. Wtenczas bowiem oświadcza dusza przez usta rodziców chrzestnych, że się wyrzeka królestwa szatana, a poddaje się całkowicie berłu Jezusa Chrystusa. (…) Błogosławiona ta dusza, która tego przyrzeczenia dochowuje przez całe życie i nigdy się nie buntuje przeciw swojemu Królowi. (…) W takiej duszy Pan Jezus króluje swobodnie, a królestwo Jego jest królestwem światłości, bo z Jezusem wchodzą do serca ufność, miłość, i cierpliwość. (…) Przez chrzest święty Pan Jezus staje się życiem duszy, bo przez Ducha Świętego wlewa w nią wraz z łaską uświęcającą zalążki życia duchowego – nasiona cnót Boskich: wiary, nadziei i miłości.
(św. Józef Sebastian Pelczar, Życie duchowe, t.2, str. 400)
O Jezu, jakże często grzeszyłem oziębłością wobec Ciebie i bliźnich! Ileż razy przedkładałem miłość własną nad miłość Boga!
(Tajemnice światła wg św. bp. Józefa Pelczara, https://krolowa.pl/rozaniec-tajemnice-swiatla-jozef-pelczar/)
Tajemnica 2: Cud w Kanie Galilejskiej
Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie (J 2, 5).
Pieśń: Serdeczna Matko…– Śpiewnik, str. 224
Jest pragnieniem Najświętszego Serca Jezusowego, iżby publiczną cześć odbierało i królowało w każdej rodzinie, w każdym domu; wielkim jest bowiem znaczenie rodziny wobec Boga, Kościoła i społeczeństwa. Rodzina jest jakby żywą świątynią, w której kapłanem niejako jest ojciec, względnie matka, a z której ma się wznosić ciągle hymn uwielbienia dla Boga. Rodzina jest niejako warownią Kościoła, w której mają być złożone skarby wiary i pobożności wszystkich jej członków. Rodzina jest pierwszą szkołą życia, w której dzieci od własnych rodziców mają się uczyć prawdy i cnoty. Rodzina jest jedną z podwalin, na których się wspiera gmach społeczeństwa; a ten gmach o tyle tylko jest silny, o ile się wspiera na zdrowych podwalinach.
Wszak Pan Jezus może wszystko odmienić w jednej chwili, może odsunąć ode mnie wszelkie kłopoty i zmienić troski na radości. Ale czy tych moich próśb nie jest więcej od słów miłości i dziękczynienia? Czy nie umyka mojej uwadze głębszy cel, jaki kryje się za Bożymi cudami, a jakim jest zbawienie człowieka?
(List pasterski o poświęceniu się Najświętszemu Sercu Jezusowemu jednostek i rodzin, część 1)
Tajemnica 3: Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia
Muszę głosić Dobrą Nowinę o Królestwie Bożym, bo na to zostałem posłany (Łk 4, 43).
Pieśń: Być bliżej Ciebie chcę…– Śpiewnik, str. 98
Dusza prawdziwie kochająca Boga najpierw sama wielbi Boga, wychwala Jego święte Imię, podziwia Jego doskonałości, wysławia Jego dzieła, cieszy się z Jego czci. Dlatego tej chwały pragnie i szuka wszędzie i zawsze. Uwielbić Boga w sobie i w innych, powstrzymać – o ile można – powódź grzechów i rozszerzyć miłość do Pana Jezusa, a tym samym nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu, do Najsłodszego Serca Jezusowego i do Najświętszej Bogarodzicy – oto zadanie jej życia, oto myśl kierująca wszystkimi jej krokami. Prace i walki świata zajmują ją o tyle, o ile mają związek z chwałą Bożą, za to sprawy Boże żywo ją obchodzą. Do tych spraw należą: rozszerzenie i pokój Kościoła, swoboda i świetność Stolicy Świętej, wzrost wiary i pobożności, chrześcijańskie wychowanie młodzieży, uświęcenie duchowieństwa, zachowanie wiary katolickiej i świętego obyczaju we własnym narodzie.
(św. Józef Sebastian Pelczar, Życie duchowe, str. 456)
Panie Jezu, tak ogromne jest moje zaniechanie w regularnym przystępowaniu do spowiedzi świętej! Dlaczego tak rzadko odwiedzam Cię w tym sakramencie?
Panie Jezu, przepraszam, że tak często tłumię w sobie dobre odruchy serca, te natchnienia z nieba, które pochodzą od Ciebie. (…) Tak słabo doceniam wagę Twoich słów, kiedy mówisz, że „odpuszczają się moje grzechy”.
(Tajemnice światła wg św. bp. Józefa Pelczara, https://krolowa.pl/rozaniec-tajemnice-swiatla-jozef-pelczar/)
Tajemnica 4: Przemienienie na Górze Tabor
To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie (Mt 17, 5).
Pieśń: Upadnij na kolana… – Śpiewnik, str. 159
Cóż wspanialszego na niebie i ziemi, cóż godniejszego czci i miłości niż Serce Boga-Człowieka, a więc Serce najwyższej Mądrości, samej Świętości, niezmierzonej Miłości – Serce naszego Stwórcy, naszego Mistrza, naszego Zbawcy, naszego Króla, naszego Brata, naszego Ojca.
Czy chodzi o to Serce z ciała i krwi, które włócznia przebiła na krzyżu? Tak jest! Nie tak jednak, abyśmy to Serce odrywali od Pana Jezusa i osobno wielbili, lecz jako cząstkę Jezusowego Człowieczeństwa, a tym samym nierozdzielnie połączone z Jego Boską Osobą. Ze względu na to połączenie z Bóstwem należy się Najświętszemu Sercu cześć Najwyższa, cześć Boska. Cześć bowiem mierzy się według osoby, a w Jezusie Chrystusie jest Boska Osoba.
(św. Józef Sebastian Pelczar, Życie duchowe, t.2, str. 338)
Ach, Panie! Ileż to razy w towarzystwie grzeszników wstydziłem się do Ciebie przyznać! Ile razy w rozmowach z ludźmi zbaczałem z niewygodnego tematu wiary, a tym samym ci biedni grzesznicy może stracili jedną z rzadkich okazji, by
usłyszeć prawdę o Tobie… Jakże mi wstyd z powodu tak wielu moich pustych słów, które wypowiadałem zamiast głosić Ewangelię! Nie wsłuchiwałem się w Twój głos, jak polecił Bóg, ale raczej w hałas tego świata.
(Tajemnice światła wg św. bp. Józefa Pelczara, https://krolowa.pl/rozaniec-tajemnice-swiatla-jozef-pelczar/)
Tajemnica 5: Ustanowienie Eucharystii
Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje. (…) Wziął kielich (…) dał im, mówiąc: pijcie (…) to jest moja Krew Przymierza (Mt 26, 26-28).
Pieśń: Bądźże pozdrowiona, Hostio żywa…– Śpiewnik, str. 122
Mocą konsekracji chleb przemienia się w Ciało, a wino w Krew Pana Jezusa. Ponieważ jednak Ciało jest żywe i Krew jest żywa, dlatego z Ciałem połączona jest krew, z Krwią połączone jest Ciało, z Ciałem zaś i Krwią połączona jest Dusza, czyli pod każdą postacią i każdą cząstką tychże postaci jest całe człowieczeństwo Jezusa. Ponieważ to człowieczeństwo jest nierozdzielnie połączone z Bóstwem Syna Bożego w jedności Boskiej Osoby, dlatego w każdej cząstce tychże postaci jest ukryte całe człowieczeństwo wraz z Bóstwem nieogarnionym, czyli obecny jest Pan Jezus cały, żywy i uwielbiony; jest obecny prawdziwie, rzeczywiście, istotnie.
(św. Józef Sebastian Pelczar, Życie duchowe, t.2, str. 265)
Ach, Panie, jak wielu ludzi wątpi w Twoją obecność w Eucharystycznym Chlebie! Jak wielu nawet naśmiewa się z tej tajemnicy. I nawet ja, słaby grzesznik, czasem pozwalam, by zakiełkowało we mnie ziarno zwątpienia. A potem dozwalam, by moje serce ogarniała pusta obojętność i rozproszenia na Mszy Świętej. (…) Gorąco Cię proszę o łaskę pobożnego uczestniczenia w Eucharystii, abym całą swoją duszą ogarniał to, co ma miejsce w Sakramencie Ołtarza.
(Tajemnice światła wg św. bp. Józefa Pelczara, https://krolowa.pl/rozaniec-tajemnice-swiatla-jozef-pelczar/)
Różaniec z rozważaniami
Świętego Józefa Sebastiana Pelczara
Część III – Tajemnice bolesne
Tajemnica 1: Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu
Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi (Łk 22, 44).
Pieśń: Ogrodzie Oliwny…– Śpiewnik, str. 69
Cóż było przyczyną tego smutku? Grzechy ludzkie, które Zbawiciel wziął na Siebie, by za nie zadośćuczynić sprawiedliwości Bożej. Jako pokutnik za grzechy całej ludzkości, widział całą ich hańbę i całą ich zgrozę, czuł za nie całą boleść i przyjął za nie całą karę, jaka należała się wszystkim grzesznikom.
O Jezu, Tyś widział także moje grzechy i żałowałeś za nie, a ja, jeżeli ja dziś za grzechy czuję prawdziwy żal, stąd to się wzięło, że Ty mi tę łaskę wyjednałeś. O, niechże za to będą Ci dzięki i chwała, ale zarazem gorąca prośba: Nie pozwól, Panie, abym się kiedyś przez grzech ciężki oderwał od Ciebie!
Ucz się ode Mnie modlić i cierpieć– tak mówi Pan Jezus i do mnie, stąd jeżeli o coś prosisz, zwłaszcza w ciężkich chwilach, zawsze dodawaj: Nie moja wola, ale Twoja, o Boże, niech się stanie.
(św. Józef Sebastian Pelczar, Krótkie wskazówki jak w odmawianiu różańca modlitwę ustną łączyć z rozmyślaniem z dodatkiem godziny adoracji Przenajświętszego Sakramentu, str. 85-87)
Tajemnica 2: Biczowanie
Wówczas Piłat wziął Jezusa i kazał Go ubiczować (J 19, 1).
Pieśń: Ludu, mój ludu…– Śpiewnik, str. 7
Nastąpiła straszna katusza biczowania. Z okrzykiem dzikiej radości rzucili się kaci na niewinnego Baranka, niby zgłodniałe wilki na ciche jagnię, i wytężyli swe ramiona, a grad razów spadł na najświętsze ciało. Leje się krew obficie i już kawałki ciała padają na ziemię, tak iż widać odkryte kości. Tłum wyje piekielnym śmiechem i miota złorzeczenia, a tylko w kąciku płacze cicho i modli się Najświętsza Matka wraz z uczniem Janem i z pobożnymi niewiastami. Do nich i ja się przyłączam.
I dlaczego Pan Jezus dopuścił na Siebie taką straszną mękę? Po to, aby okazać nam swą miłość i pobudzić nas do współczucia, aby we krwi swojej wybielić skalane grzechem nasze dusze, aby przedstawić nam całą szkaradę grzechów zmysłowości, zwłaszcza ohydnej rozpusty i obrzydliwego pijaństwa.
A jakże było i jest u mnie? Czy sumienie nic mi nie wyrzuca? O Jezu, ugaś swoją krwią zły ogień w moim ciele!
(św. Józef Sebastian Pelczar, Krótkie wskazówki jak w odmawianiu różańca modlitwę ustną łączyć z rozmyślaniem z dodatkiem godziny adoracji Przenajświętszego Sakramentu, str. 93-95)
Tajemnica 3. Cierniem ukoronowanie
Uplótłszy wieniec z ciernia, włożyli Mu na głowę, a do prawej ręki dali Mu trzcinę. (Mt 27, 29).
Pieśń: O Krwi najdroższa…
Oto Pan Jezus trzyma w ręku trzcinę, abym pamiętał, że sam z siebie jestem trzciną chwiejną na wietrze, a stąd lękał się własnej słabości i nie wdawał się w niebezpieczeństwo grzechu, ani opierał na sobie, ale ufność całą położył w Bogu.
Oto Pan Jezus dźwiga na głowie bolesną koronę z ciernia, abym nie dopuścił dobrowolnie złej myśli i nie chciał być królem dla siebie i dla innych, ale abym się przyodział w cnoty i wzdychał za koroną niebieską.
Czy dotąd naśladowałem Pana Jezusa w pokorze? Niestety nie. Lecz odtąd z pokorą i żalem będę wyznawać grzechy moje, czy przed sługą Twoim, o Panie, w spowiedzi, czy przed Tobą w codziennym rachunku sumienia, i przyjmę za nie wszelkie poniżenie, wszelką karę.
(św. Józef Sebastian Pelczar, Krótkie wskazówki jak w odmawianiu różańca modlitwę ustną łączyć z rozmyślaniem z dodatkiem godziny adoracji Przenajświętszego Sakramentu, str. 98-100)
Tajemnica 4: Droga Krzyżowa
Zatrzymali niejakiego Szymona z Cyreny, który wracał z pola i włożyli na niego krzyż, aby go niósł za Jezusem (Łk 23, 26).
Pieśń: Zbawienie przyszło przez Krzyż…– Śpiewnik, str. 330
Żydzi, bojąc się, aby Pan Jezus nie umarł w drodze, zmusili idącego ze wsi Szymona Cyrenejczyka, by przynajmniej przez pewien odcinek drogi niósł krzyż za Jezusem. Było to dla Szymona szczęściem i zaszczytem, bo według tradycji otrzymał światło wiary – jego synowie Aleksander i Rufus zostali później biskupami. Krzyż został wybrany na narzędzie odkupienia świata i pokonania szatana.
Z miłości do Ciebie, o Jezu, chciałbym również ukochać swój krzyż, ale jakże ja jestem niepodobny do Ciebie. Tyś dla mnie dźwigał ciężki krzyż, a ja uciekam nawet od lekkich krzyżyków. Lecz Ty, o Panie, przemień serce moje na Twoje, abym ukochał wszelki krzyż i z krzyżem na ramionach wspinał się na Kalwarię za Tobą, za Matką Twoją Bolesną i za niezliczonym zastępem męczenników i innych świętych sług Twoich.
(św. Józef Sebastian Pelczar, Krótkie wskazówki jak w odmawianiu różańca modlitwę ustną łączyć z rozmyślaniem z dodatkiem godziny adoracji Przenajświętszego Sakramentu, str. 102-105)
Tajemnica 5: Śmierć na Krzyżu
Oto Matka twoja. (…) Pragnę. (…) Wykonało się! (J 19, 27-30).
Pieśń: Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony…– Śpiewnik, str. 65
Wisząc na krzyżu przez trzy godziny, wypowiedział Pan Jezus ostatnie swoje słowa, jakby swój testament. Z wysokości krzyża patrzy z miłością na Najświętszą Matkę i widzi zarazem ukochanego ucznia Jana, w nim zaś cały ród ludzki.
Pan Jezus nie tylko swoją śmiercią wyjednał nam łaskę szczęśliwej śmierci, ale pozwolił otworzyć sobie bok, aby wskazać wszystkim pokoleniom i wiekom, że Serce Jego jest ogniskiem Jego miłości, świątynią Bóstwa, krynicą łask, szkołą cnót i źródłem pociech. Do tego Serca i ja śpieszę z ufnością, by znaleźć w nim światło, siłę i ulgę, a w zamian oddać mu w ofierze przez Matkę Najświętszą całą moją istotę, moje życia, śmierć i moją wieczność.
Ukochana Matko, i ja chcę być Twoim ukochanym dzieckiem, Ty zaś opiekuj się mną w życiu i przy śmierci!
(św. Józef Sebastian Pelczar, Krótkie wskazówki jak w odmawianiu różańca modlitwę ustną łączyć z rozmyślaniem z dodatkiem godziny adoracji Przenajświętszego Sakramentu, str. 109-112)
Różaniec z rozważaniami
Świętego Józefa Sebastiana Pelczara
Część IV – Tajemnice chwalebne
Tajemnica 1: Zmartwychwstanie
Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we mnie wierzy, choćby i umarł, będzie żył.A każdy, kto żyje i wierzy we mnie, nigdy nie umrze. Czy wierzysz w to? (Jan 11, 25-26).
Pieśń: Zwycięzca śmierci… – Śpiewnik, str. 83
Otóż z chwilą zmartwychwstania rozpoczyna się dla Niego nieprzerwana radość i chwała, bo Jego dusza pogrążona została w morzu szczęścia, które nie ma granic i końca, a ciało stało się nieśmiertelne, jaśniejące, uwielbione i duchowe.
Pan Jezus zmartwychwstawszy, nie może już umierać, a Ciało Jego nie może być podzielone na części. Kiedy więc kapłan łamie Hostię, wtedy rozdziela nie Ciało Pańskie, ale jedynie postacie, których każda cząstka zawiera całe Ciało i wszystką Krew Pana Jezusa. (…) W naturze widzimy pewne podobieństwo tego cudu. Oto nasza dusza jest jedna i cała w każdej części naszego ciała.
(św. Józef Sebastian Pelczar, Życie duchowe, t.2, str. 265)
Rozważ głębiej obecność Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie Ołtarza.
(Tajemnice chwalebne wg św. bp. Józefa Pelczara, https://krolowa.pl/rozanie-chwalebne-bp-jozef-pelczar/)
Tajemnica 2: Wniebowstąpienie
I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony» (Mk 16,15-16).
Pieśń: Twoja cześć, chwała… – Śpiewnik, str. 135
Zastanów się kim jest Pan Jezus dla naszych dusz, a poznasz, że On jest dla nich wszystkim. On jest naszym Bogiem i naszym Stwórcą, naszym Zbawcą i naszym Zbawieniem, naszym Odkupicielem i ceną naszego okupu, naszym Pośrednikiem i naszym życiem, naszym Przewodnikiem i naszą drogą, naszym Prawodawcą i naszym prawem, naszym Mistrzem i naszą mądrością, naszym Kapłanem i naszą ofiarą, naszym Piastunem i naszym pokarmem, naszym ostatecznym celem i naszym szczęściem.
(św. Józef Sebastian Pelczar, Życie duchowe, str. 397)
I ty, duszo, pragnij i tęsknij za Bogiem i Ojcem twoim, bo „jeżeli pragnąć nie będziesz, nie będziesz doskonale miłować”.
(św. Józef Sebastian Pelczar, Życie duchowe, t.1, str. 450)
Królowi wieków, nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, Bogu samemu – cześć i chwała na wieki wieków. Amen! ( Śpiewnik str.358)
Tajemnica 3: Zesłanie Ducha Świętego
Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku (J 15, 26-27).
Pieśń: Przyjdź, Duchu Święty, ja pragnę…– Śpiewnik, str. 323
Zbawienie rodu ludzkiego jest dziełem całej Przenajświętszej Trójcy, bo Bóg Ojciec z nieskończonej miłości posłał Swojego Syna na świat. Syn Boży z tej miłości umarł na krzyżu za ludzi i wyjednał im przeobfite środki do uświęcenia się w Swoim Kościele. Duch Święty dusze ludzkie, odkupione Krwią Jezusa, oświeca, uświęca i umacnia.
Prośmy Ducha Świętego, aby deszczem swej łaski ożywił i użyźnił nasze serca. Wtenczas i my również przyniesiemy obfite owoce. Proś często o deszcz łaski, mówiąc za św. Augustynem: O Duchu Święty, tchnij we mnie bez przestanku i sprawiaj Twoje święte dzieło, abym o nim myślał. Przynaglaj mnie, abym je spełniał, pociągaj mnie, abym Cię miłował; wzmacniaj mnie, abym się Ciebie trzymał; strzeż mnie, abym Ciebie nie utracił.Oświecaj mnie, Duchu Święty, abym we wszystkich sprawach szedł za Twoim natchnieniem i nie przeszkadzał Twojemu działaniu poprzez rozproszenia, pychę, upór, oziębłość i grzechy.
(św. Józef Sebastian Pelczar, Życie duchowe, t.1, str. 79)
Tajemnica 4: Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Kimże jest ta, która świeci z wysoka jak zorza, piękna jak księżyc, jaśniejąca jak słońce, groźna jak zbrojne zastępy? (Pnp 6, 10)
Pieśń: Gwiazdo zaranna… – Śpiewnik, str. 203
Jako Bogarodzicy i Królowej należy się Maryi cześć po czci Bożej najwyższa. Ta cześć jest obowiązkiem wszystkich chrześcijan, albowiem sam Bóg uczcił Najświętszą Pannę i rozkazał Ją czcić. Oto Ją przewidział i wybrał od wieków na Matkę swojego Syna i Pośredniczkę świata, uczynił Ją wolną od grzechu, obdarzył hojnie skarbami nieba, napełnił swą łaską i uczcił poselstwem archanioła.
Ta cześć jest bardzo ważna w życiu Kościoła, bo między Maryją a Kościołem zachodzi ścisły, tajemniczy związek. Stąd łatwo pojąć z jednej strony troskliwość Kościoła o cześć Bogarodzicy, z drugiej wysiłki szatana, aby wiernych oderwać od Jej czci.
(św. Józef Sebastian Pelczar, Życie duchowe, t.2, str. 360)
Ciągła praca dla Boga i bliźnich, a zarazem gorące nabożeństwo do Przenajświętszego Sakramentu i do Najświętszej Panny – oto i dla mnie najskuteczniejszy środek, jakim mam sobie słodzić gorycze ziemskiego wygnania.
(Tajemnice chwalebne wg św. bp. Józefa Pelczara, https://krolowa.pl/rozanie-chwalebne-bp-jozef-pelczar/)
Tajemnica 5: Ukoronowanie Matki Bożej na Królową Nieba i ziemi
Wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod Jej stopami, a na Jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu (Ap 12, 1).
Pieśń: Z dawna Polski Tyś Królową… – Śpiewnik, str. 227
Chrystus Pan jest Królem wszechświata, a Jego berłu jest poddane wszystko, co na niebie i co na ziemi, i co pod ziemią. Podobnie i Maryja jest Królową nieba i ziemi, a tron Jej wznosi się niżej tronu Chrystusa. Zaprawdę, wielka to Królowa, pełna godności i majestatu, wspaniałości i blasku, miłosierdzia i dobroci, potęgi i chwały.
Jeśli chcesz poznać swoje obowiązki względem Najświętszej Panny, uważaj Ją za swoją Królową, a siebie za Jej dworzanina i sługę.
Wszakże po chwale Ojca cześć Matki była Chrystusowi Panu najdroższa. Lecz jakże tę cześć masz oddawać? Oto naśladuj, wzywaj, miłuj i służ wiernie.
(św. Józef Sebastian Pelczar, Życie duchowe, t.2, str. 359-361)
(Do przygotowania powyższego opracowania wykorzystane zostały również fragmenty rozważań różańcowych św. biskupa Józefa Pelczara z książki Nabożeństwo pierwszych sobót).
